|
|
|
|
|
 |
|
|
|
Leyla nın aşkıyla yanıp tutuşan mecnun'a bir gün bir haber ulaşır:
-leyla bu sabah şu köyden bu köye gidiyor.Mecnun vakit kaybetmeden peşine
düşerse ona kavuşur,hemen hareket etsin...
Haberi alan Mecnun ,devesine atlar,mahmuzlayarak ileri sürer.Devenin yeni
doğmuş bir daylağı (yavrusu)vardır. Anasına yetişemediği
için geri kalmaktadır.Mecnun mahmuzladıkça deve ileri gider,yuları gevşetince de
deve geriler.Mecnun'un aklı fikri ileride yol alan Leyla'da ...Devenin aklı fikri de
gerisindeki daylakta ...Mecnun kendisinden geçtiği ,hayallere daldığı an deve geri
geri gidiyor,Mecnun,kendine geldiği zaman da ileriye...Böylece akşama kadar yol
aldıkları halde ,Mecnun bir de arkasına dönüp baktı ki,bulundukları
yerden bir fersah bile uzaklaşmamışlar.O zaman deveye şu sözlerle seslenir:
-A Deve ! İkimizde aşığız.Ben Leyla'ya ,sen daylağa... Aşklarımız aykırı
bizim...Birbirimizin yolunu kesiyoruz.Biz bu yolda,yoldaşlık
edemeyiz.Sen tene aşıksın ben cana ...Ayrılmamız gerek ...
(mesnevi'den hikayeler MEVLANA ) |
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
