Gördüm ki;
Hakim, amma hükmünde adil değil.

Gördüm ki;
Âlim, amma ilmiyle âmil değil.

Gördüm ki;
Mürşid amma kâmil değil.

Gördüm ki;
Zengin, amma cömert değil.

Gördüm ki;
Fakir, amma sabırlı değil.

Gördüm ki;
Dergah kapısında daim, amma derviş değil.

Gördüm ki;
Zikir dilde, amma kalpte değil.

Gördüm ki;
Duâ için açılmış eller, amma ihlâslı değil.

Gördüm ki;
BEN diyor, amma Sen'den haberdar değil.

Gördüm ki;
Cennete talip, amma cehennem yolundan kurtulmaya niyetli değil.

Gördüm ki;
Ahlaktan bahseder, amma edepli olmaya niyetli değil.

Gördüm ki;
Dedi-kodudan şikâyetçi, amma vazgeçici değil.

Gördüm ki;
Elde-dilde Kur'ân, amma yolunda değil.

Gördüm ki;
Muhammed (s.a.v)'e hayran, amma ahlâkında değil.

Gördüm ki;
Gurur-kibirle mâlûl, amma farkında değil.

Gördüm ki;
Hâli davranışı hoş gibi görünür, amma Muhammedi değil.

Gördüm ki;
Konuşulduğunda dinliyor, amma uygulama yapıyor değil.

Gördüm ki;
Ezanı dinliyor, ama fiilen ibadet ediyor değil.

Gördüm ki;
Selâmı alıyor-veriyor; ama ne dediğinin farkında değil.

Gördüm ki;
Adalet istiyor, ama kendisi adaletli değil.

Gördüm ki;
Sünnetin yaşam için mutluluk yolu olduğunu biliyor, ama yaşantısına tatbik ediyor değil.

Gördüm ki;
Anne-babaya itaatin farz olduğunu biliyor, ama bilfiil kendisi itaatkâr değil.

Gördüm ki;
Namaza çağrıldığını duyuyor, ama ibadet ediyor değil.

Gördüm ki;
Çok yemek, çok uyumak, çok konuşmak kalbi öldürür. Bunu biliyor ama bunları uygulamak prensibi değil.

Gördüm ki;
Seher vakti uyumak ruh ve beden için sağlıklı değil, ama o saatlerde uyanık olmak umurunda değil.

Gördüm ki;
Zaman büyük bir hızla geçiyor, ömrünü de alıp götürüyor, ama kimse bunun farkında değil.

Demek ki, hadiste geçtiği gibi, "insanlar ölürken uyanacaklar.
" Anlaşılıyor ki, bunun da farkında değiliz....